با اینکه دربارۀ تاریخ تبریز بسیار نوشته‌اند، هنوز ناگفته‌های بسیاری در مورد آن وجود دارد. قدمت این شهر را حدود دورۀ اشکانی دانسته‌اند. گویا نخست بار شهرکی بوده درون حصار و بارویی محکم؛ سپس توسعه یافته و بعد از اسلام با فعالیت‌های عمرانی و شهرسازی به یکی از آبادترین و پهناورترین شهرهای فلات ایران تبدیل شده است. در متون ادبی نکاتی از تاریخ و رجال بلاد یافت می‌شود که در متون تاریخی نیامده است. علاوه بر آنها متون ادبی بستری مناسب برای دریافت اوضاع اجتماعی شهرهاست، چرا که بیشتر متون تاریخی از اغراض سیاسی و حکومتی خالی نبوده‌اند. تبریز در متون ادبی فارسی از قرن چهارم با عنوان شهرکی در آذرآبادگان ذکر شده و در قرن پنجم به نام شهر از آن یاد شده است. شاعران بومی و غیر بومی، غالباً آن را ستوده‌اند و به آبادی و رونق آن اشاره کرده‌اند. این مقاله با بررسی نوشته‌های ادیبان، مورخان و شاعران دربارۀ تبریز، از قرن چهارم تا نیمۀ اول قرن هشتم، به نگرش این افراد نسبت به شهر و مردم آن پرداخته، نکاتی تاریخی را دربارۀ شهر تبریز از خلال آن مطالب نتیجه می‌گیرد.
صادری, طه. (1403). ناگفته‌هایی از تاریخ تبریز، نهفته در متون ادبی و تاریخی (از قرون پیش از اسلام تا نیمۀ اول قرن هشتم هجری). مطالعات میان رشته‌ای زبان و ادبیات فارسی, 1(2), 48-63. doi: 10.30466/jispll.2024.121572
MLA
طه صادری. "ناگفته‌هایی از تاریخ تبریز، نهفته در متون ادبی و تاریخی (از قرون پیش از اسلام تا نیمۀ اول قرن هشتم هجری)", مطالعات میان رشته‌ای زبان و ادبیات فارسی, 1, 2, 1403, 48-63. doi: 10.30466/jispll.2024.121572
HARVARD
صادری, طه. (1403). 'ناگفته‌هایی از تاریخ تبریز، نهفته در متون ادبی و تاریخی (از قرون پیش از اسلام تا نیمۀ اول قرن هشتم هجری)', مطالعات میان رشته‌ای زبان و ادبیات فارسی, 1(2), pp. 48-63. doi: 10.30466/jispll.2024.121572
VANCOUVER
صادری, طه. ناگفته‌هایی از تاریخ تبریز، نهفته در متون ادبی و تاریخی (از قرون پیش از اسلام تا نیمۀ اول قرن هشتم هجری). مطالعات میان رشته‌ای زبان و ادبیات فارسی, 1403; 1(2): 48-63. doi: 10.30466/jispll.2024.121572
)